نه پای ماندنم اکنون ،نه بال پرواز است..

ساعت پنج باید برم کافه (سر کار) الان باید باید برم خونه ( ربع ساعت حد اقل طول میکشه)، دوش بگیرم ، غذا بخورم، موهامو سشوار بکشم ، و آماده شم و برم که مسیر حد اقل پنج دقیقه راهه . و احمد رضا هنوز بیدار نشده که راه بیفتیم..

*اینا مث همونه که قرار بود بیست و سه سالگی زن بگیرم ، الان دارم میرم تو بیست و دو ،هنوز نه لیسانس گرفتم ، نه خدمت رفتم...

بزرگ شدیم یجورایی (تقریباً

سرکار رفتیم (یجورایی تقریباً

درس خوندیم (یجورایی تقریباً

بقیه زندگیمون همینجوری تقریباً نگذره یموقع !!!!!

یعنی اصلا درس بدردمون نخورد و درسِ بدرد بخوری بهمون ندادن ،کارم که فقط برا پول تو جیبی و وقت گذرونیه

دیگه بقیشم اگه همینقدر مزخرف باشه که هیچ. یعنی هیچااا

قرار بود صبح کولر وصل کنن برا کافه ، فر پیتزا رو هم بذازن تو پنجره که هم جا کمتر بگیره

هم گرماش تو تابستون اذیتمون نکنه ، ساعت پنج هم بریم کف رو تمیز کنیم و گلا رو آب بدیم

ساعتِ شیش زنگ زدم ، میگه منتظرم فلانی بیاد این کولرو ببریم ،همین الان که کلمه کولر رو نوشتم هم زنگ زد گفت من دارم میرم ،بیا

گفت:با هم دوستیم

گفتم تکلیفت معلومِ با خودت ؟

گفت به تو ربطی نداره 

؛

به اون یکی گفتم باکی بیرونی؟

گفت:به تو ربطی نداره

راس میگن خو آدم جوابِ سوالایی رو که داره نمیپرسه

به دختره گفته بود تو بیا ببینمت شاید از قیافت خوشم نیاد اصن بیخیالت شم

گفته بود:مادر نزاییده..

ما از اینکه یه ماجرایی رو ندونیم موقعِ صحبت کردن با شما خیلی شرمساریم 

ولی همینکه "میگیم نمیدونیم" و الکی درموردش نظر نمیدیم خودش به اندازه ی کافی باعثِ افتخار هست.

* مگه حبیب بلدی ؟

#چهرازی